herkansing en dus een heeul lang verhaal!

Oke dus, na mijn vorige mislukte poging tot uploaden van mijn hele verhaal, had ik echt even geen zin meer. Nu weer een busrit van 10uurtjes voor de boeg, dus tijd zat om een stukje te schrijven! Ik zal proberen in het kort te hoogtepuntjes van de afgelopen weken (3 weken alweer, woah!). Ik ben dus begonnen in Ho Chi Minh, een hele leuke levendige, maar ook mega drukke stad. De hele dag toetert het door de hele stad en het verkeer is bizar chaotisch. Ik kwam erachter dat je gewoon moet oversteken en iedereen je dan soort van ontwijkt. Wel even wennen, maar als je het niet doet sta je een kwartier nog! Ik probeer hard m'n kaartleesskills te verbeteren en dat lukt steeds beter! (Ja pap, echt!). De eerste dag de helft geslapen, omdat ik helemaal gebroken was van de reis. Aan het eind van de middag, tijdens het happy hour met gratis bier ;), de lounge opgezocht van het hostel. Gelijk gezellig gekletst met wat mensen en met zijn allen wat gaan eten. Ik was echt verbaasd over hóe makkelijk het is om contact de maken. Iedereen is zo open, vraagt elkaar mee met eten, laat iedereen zijn of haar eten proeven. Bijzonder leuk. Die dag erna gelijk een tour naar de Melong Delta geboekt, samen met een Nederlands meisje. Heel mooi om met zo'n bootje over die delta van eilandje naar eilandje te varen en tussendoor nog in een klein kajakje rondgepeddeld. Wel heel toeristisch, maar was het zeker waard. Ook het oorlogsmuseum was ontzettend interessant, de foto's daar waren echt zo heftig. Ze hebben echt een bizarre oorlog gevoerd in Vietnam, heel indrukwekkend om te zien. De volgende bestemming was Mui Ne. Omdat ik vooral heel druk was geweest voor ik wegging en Ho Chi Minh ook heel druk was, besloten om in Mui Ne even heerlijk aan het strand/zwembad te liggen voor een aantal dagen. Het hostel was bizar mooi, voor nog geen 5euro per nacht en met zwembaden. Blijf me verbazen over hoe goedkoop het hier is. Toen ik aankwam was iedereen volop drankspelletjes aan het spelen bij het zwembad, dus ik kon mooi instromen. Vervolgens met zijn allen naar een club aan het strand gegaan. Daar raakte ik aan de praat met een Canadese jongen en hebben we de hele nacht zitten praten, tot de zon opkwam! Echt een bizar toffe ervaring, was echt heel mooi om te zien zo op een verlaten strand. Je kon ook tours doen naar de zandduinen voor de zonsopgang, maar daarvoor moest je om half 3/half 4 je bed voor uit en ja, iedereen die mij een beetje kent... niet gedaan dus haha. Wel heel sportief een (veel te klein, want ben geen vietnamees) fietsje gehuurd met Timo en wel 45km gefietst. Heel veel leuke andere backpackers daar ontmoet en hele gezellige relaxte dagen gehad. Daarna mijn weg vervolgd naar Dalat, waar ik 2 Nederlandse jongens ontmoette in de bus, die ik daarna nog 1000x ben tegengekomen. Grappige is dat je hier mensen zovaak opnieuw tegenkomt, dat had ik van te voren niet verwacht. Maar ja je reist hier of van noord naar zuid of van zuid naar noord, dus op zich wel logisch. In Dalat kwamen ook een aantal mensen van het hostel in Mui Ne naar mijn hostel, heel leuk. Dalat ligt in de bergen. Dat betekent: prachtig uitzicht maar mega hobbel de bobbel busje. Ze rijden hier echt al gekken. Inhalen in de haarspeldbochten is hier de normaalste zaak van de wereld, levensgevaarlijk. In Dalat de eerste dag een hele leuke all over dalat tour gedaan: naar de elephant waterfalls, zijde fabriek, krekelhouderij, bloemenkwekerij, mooi-uitzicht-berg, een ritje in een cablecar/liftding hoe heet zoiets en naar de koffieplantage met weaselcoffee. Nu hoor ik jullie denken, weaselkoffie? Nou, dat is dus koffie van wezelpoep. I shit you not (haha). De wezels eten koffiebonen, poepen die dan uit en daar wordt dan koffie van gemaakt. Moet je ook maar opkomen, gekke vietnamezen. In Dalat ook het tot nu toe absolute hoogtepunt van mijn reis gehad. Samen met Phil, die ik al had ontmoet in Ho Chi Minh, canyoning gedaan met een hele groep. Wat was dat tof, echt niet normaal. Heb geabseild van een 18 en een 16 hoge cliff, zo de rivier in. Ook een 7 & 11 meter hoge cliffjump gedaan en 'The washing machine'. Dan ga je abseilen door de waterval heen, dat was wel intens. Door al het water wat over je heenkomt zie je helemaal niks meer en eenmaal in het water werd ik onder water geduwd door de krachtige straal. Niet heel relaxt maar achteraf wel cool. Gehiked door de bergen en de soortvan jungle daar en riviertjes overgestoken tussen alle abseilplekken door. Vol met blauwe plekken en spierpijn, maar was het enorm waard! Zou het zo weer doen als ik de kans kreeg. In Dalat heb je ook dé Mazebar, waar iedere backpacker van Dalat zit, haha. Maar heel tof, want die bar heeft dus echt een gigantisch doolhof daarin. Vanaf Dalat wilde ik eigenlijk rechtstreeks naar Hoi An gaan, maar dat is nogal een stukje. Stoppen in Nha Trang wilde ik niet, want daar zitten alleen maar Russen en Resorts. Toen kwamen Paul en ik op het idee om ergens op de kaart iets te prikken en te kijken of we daar konden komen. Zo gezegd, zo gedaan. Wij met de bus naar Nha Trang, gingen alleen geen bussen meer richting het noorden vanaf daar. Dusss besloten we te gaan liften. Avontuur, avontuur. Bij een tankstation vroeg ik het aan een busje en konden we na enig gebrekkig overleg instappen. Piece of cake dat liften, dacht ik. Tot we ergens verderop bij een bushalte werden gedropt door de vriendelijke man, maar de bus kwam pas de volgende ochtend. Hmhm. Dus wij een uur aan de kant van de weg gestaan, terwijl allerlei mensen zeiden van joh nee. Niet liften hier. Geen idee waarom. Uiteindelijk, toen we bijna gewoon een hostel wilden gaan zoeken, opgepikt door een slaapbus die ons tegen wat betaling wel naar die plek wilde brengen. Hoera! Vlak voor we aankwamen, was de weg bizar donker en leek het echt in the middle of nowhere, dus ik moet toegeven dat ik wel even dacht van oh shit waar belanden wij nou. Bleek gelukkig 10min later gewoon een stadje. Een mega non-toeristisch stadje, heel leuk. Wij wilden graag 1 scootertje huren, om het eiland dat ernaast lag te ontdekken. Bleek nog een enorme klus, aangezien niemand meer dan 2 woorden engels sprak we hadden ontbeten bij een superschattig cafeetje van een vrouw en haar moeder en besloten te vragen of zij ons konden helpen. De oma kwam me elke keer helemaal knuffelen en ze waren echt zo lief! Uiteindelijk stelde ze zelfs voor om hun mooie racefietsen te lenen, voor niks! Echt zo lief, we kregen ook fruit en werden in het huis uitgenodigd. Dus wij op de fiets, keurig met helm, jawel. Het was echt een prachtig eiland, iedereen telkens naar ons zwaaien en roepen en overal visbedrijfjes. We ijn nog even de duinen ingegaan, zo mooi! Behalve dierensporen en vogeltjes geen enkel teken van leven daar, en het uitzicht was geweldig. De volgende dag een bus genomen naar het volgende stadje, al was ik het daar niet helemaal mee eens, om vanaf daar de slaapbus te pakken naar Hoi An. Die ging ook bij ons om 9u s avonds maar Paul wilde graag nog een stadje ontdekken. Dit stadje hadden we wel gezien. Op zich wel een punt, dus vooruit. Dus wij na een uur wachten in een klein busje met wat locals daarheen, veel te veel betaald en langs de highway dr uitgezet. Hm. En toen bleek er ook nog geen bus naar Hoi An te gaan vanaf daar. Op zich normaal niet heel boeiend, maar die dag erna was het full moon light festival in Hoi An, waar ik graag bij wilde zijn. Ik had er dus wel even flink de pest in zegmaar. Hij wilde een trein pakken naar Danang en dan terug naar Hoi An, maar leek me nog onhandiger dus lekker een taxi terug naar hrt eerdere stadje gepakt en vanaf daar alsnog die slaapbus. Dus uiteindelijk toch op tijd voor het festival, yes. Op zoek naar avondeten kwam ik weer iemand tegen die ik van gezicht kende, op de scooter. 'Ik ga naar een poolparty, spring maar achterop!' Te grappig, was ik ineens op een poolparty in zijn hostel. Ik verbleef zelf in een homestay. Hele lieve mensen en heerlijke rustig met een mega comfy bed, maar na die rustige dagen wel toe aan een partyhostel. Dus van hostel geswitched en daar kwam ik weer 2 jongens en een meisje tegen uit Dalat, waarna we samen naar dat festival gingen en in Een klein bootje huurden om tussen alle kaarsjes op het water te varen. Hoi An was echt heel leuk, een heel schattig stadje met, zeker die avond, o ver al lampionnetjes en lichtjes. Bovendien mooi oud en overal leuke restaurants én leuke uitgaansbars, haha. Vooral het oude deel van Hoi An is erg knus en ooj de strandjes zijn heerlijk. Avond nummer 2 aangesloten bij een pubcrawl van een ander hostel, waar een vriend van me verbleef. Hele gezellige avond. Van Hoi An ging de reis naar Hué, achterop de motor!! Ook zo ontzettend tof. Je heb hier 'easyriders', waarbij je dus niet zelf rijdt maar achterop gaat bij een vietnamees. Vet handig en superleuk. De route was weer door de bergen, heeel erg mooi en ook wel spannend met al die bochten. En met een nét iets (lees: veel te) grote helm en geen enkele verdere bescherming. Maar ik leef nog! In Hué weer een leuke avond gehad met wat Nederlanders die ik ontmoette in een kroeg, en met hen de volgende dag naar het verlaten waterpark gegaan. Een aantal britse jongens was daar in de blote bips gewoon vanaf gegleden, te grappig maar te smerig voor woorden. Water staat al een jaar of 4 stil zeg maar, dus dat moet je niet willen. Maar ja, britten he. Die groep kom ik ook al de halve reis tegen en het zijn echt net geordie shores allemaal haha. Na anderhalve dag in Hué de bus gepakt naar Phong Nha, waar ik vandaag de grotten heb bezocht samen met een belgisch meisje. Met haar reis ik ook een stukje door naar Sapa en Ha long Bay de komende dagen, heel gezellig! Ook hier de 2 Nederlandse jongens weer gezien, net als in Dalat, Hoi An en Hué, en waarschijnlijk ook weer in Sapa en Ha Long Bay. Wat een gezelligheid. De grotten waren heel mystiek en supermooi om te zien, ben blij dat ik die kleine tussenstop heb gemaakt. Momenteel in de nachtbus naar Hanoi, waar weer een 'partyhostel' op me staat te wachten. Het alleen reizen bevalt me tot nu toe echt meer dan goed en ik heb een fijne balans gevonden tussen activiteiten doen en een beetje feesten/chillen. Op die onhandige dag, wat buikproblemen (maar ja onoverkomelijk) en ik vrees nu een opkomende keelontsteking na, alleeen maar ups! Alles gaat zo makkelijk; mensen ontmoeten, dingen regelen en het is heeerlijk weer. Ik kan haast niet geloven dat er al 3 weken voorbij zijn. De 23e vlieg ik naar de filipijnen, wat als iets later is dan 'gepland'. Plannen doe ik eigenlijk alleen maar voor de dag van morgen, te relaxt. Maaar ik hoorde dat de filipijnen ook fantastisch zijn en dat thailand ook top is, dus ik overweeg om Indonesie misschien over te slaan en 2 volle maanden in de andere 2 landen te spenderen. Keuzes, keuzes Bovendien komt mn lieve vriendinnetje Marit me opzoeken in de laatste 2 weken, heerlijke vooruitzichten! Nou, in de hoop dat het deze keer wel lukt, nu maar afsluiten. Mega verhaal en eigenlijk nog zoveel meer te vertellen, dat zegt wel genoeg! En thanks iedereen die vorige keer de lieve berichtjes heeft gestuurd en iedereen die appt, ik waardeer het enorm en vind het heel gezellig! Is soms ietwat lastig als je alleen maar met andere mensen ben en even niet lekker kan kletsen over van alles omdat je elkaar pas zo kort kent. Now, time to get some sleep!

Heel veel liefs,
Gwen

P.s. lieve lieve opa, van harte gefeliciteerd! Ik hoop dat je een fijne dag heb gehad en hele dikke verjaardagszoenen vanuit Vietnam! X